Cuando el mundo es (reiteradamente) gilipollas: Club Financiero de Vigo (2ª parte)
Pienso luego, entonces, después... existo (si no pienso no existo).«A lingua constitúe un dos principais alicerces da economía [e] pode, xa que logo, favorecer os fluxos económicos, achegar valor ou reducir *custes nas transaccións comerciais e ser unha das máis útiles ferramentas para un empresario que pretenda espallar a súa actividade máis alá das fronteiras do seu país, máis alá dos límites lingüísticos.» [*custos]
Desta maneira, prescindir da língua galega, porta aberta cara ao mundo da lusofonia, como elemento propício para o negocio comercial com outros países e as suas correspondentes industrias potenciais (nomeadamente Brasil, Portugal, Moçambique, etc.) parece-nos a ideia mais atinada porque...
«A título de exemplo, valla a observación do proceso experimentado por Irlanda que, sendo unha comunidade bilingüe, baseou o seu crecemento na súa clara e decidida opción polo inglés.»
De tam ridiculamente reducionista que é a dita observaçom chama a atençom como este Club Financiero nom dilapidou já todos os quartos dos seus asociados, porque a capacidade analítica (bem seja de mercado, de tempo meteorológico ou do que for) nom semelha o seu ponto forte.
«A misión fundamental dunha lingua é, por riba de calquera outra consideración, propiciar e favorecer a comunicación, e parece evidente que o seu valor de uso estará en proporción directa co número de intercambios de comunicación dos que a utilizan. É dicir, cantos máis falantes teña unha determinada lingua, maior será o seu valor e a súa utilidade para quen necesita utilizala.» [as negrinhas som minhas]
Nom sei que fazem estes do CFV que nom se deixam de lerias e optam decididamente polo inglês e polo chinês, os dous idiomas comerciais por excelência do momento.
Por outra parte, o tema das línguas importantes e as menos (ou nom) importantes (e outras dicotomias semelhantes: válidas/nom válidas; nobres/vulgares, etc.) é um tema sobradamente comentado no âmbito da linguística mundial e, ainda que estes do Grupo Antigaleguista de Empresas de Vigo nom se dem por inteirados, totalmente superado por obsoleto e tendencioso.
Siempre la lengua fue compañera del Imperio.
«Ofrece poucas dúbidas, e a historia así o amosa, que o progreso económico das nacións vai parello ao espallamento da súa lingua.»
E o magno CFV, retrotraindo-se a 1492, acabou por lembrar Elio Antonio de Nebrija, o insigne humanista espanhol que no prólogo da sua "Gramática de la Lengua castellana" deu em achegar a conhecida frase que encabeça esta parte, aseveraçom que resume moi compridamente o desejo de que a língua fosse o elemento colonizador e assovalhador das indignas "línguas bárbaras".
Eu creio que naquela altura a esperança de vida ainda seria de 30 anos, nom? Nom volvamos ao Jurássico, por favor.
«En definitiva, a utilidade dunha lingua e os servizos que presta son tanto meirandes canto máis amplo é o colectivo que a utiliza. A capacidade de comunicación medra na medida na que se recorra a unha lingua que é accesible a un número máis amplo de persoas. Parece claro, xa que logo, que a utilidade do coñecemento dunha lingua aumenta co tamaño do grupo lingüístico que a utiliza.»
Duas ideias já repetidas (el espanhol lo habla un lote de peña, neno, vamos ver si con esa lengua podemos convertirnos en mazo de ricos. Yo siempre lo pensara, que si un día podía tener una lengua que se saliese del mapa, entonces sí que se iban enterar mis viejos de lo que chano en todas esas movidas del dinero y el comercio. Si ya desde que pasaba "costo" se me daban perito los números. ¡Mi madriña! Voy ser un as de los negocios con este idioma que flipas).
A outra ideia do parágrafo já a comentamos. Se o que se procura desde o CFV é a comunicaçom global, já o advertimos: inglês e chinês. Porque segundo esta ideia do "valor de uso" qualquer um falante de espanhol deveria abandonar a sua língua imediatamente ao interactuar com um falante de inglês, já que ter "o valor de usar" o espanhol seria uma solene temeridade atendendo parâmetros económicos (escutam-se risos na sala).
«Na actualidade, o español é [...] a segunda lingua de comunicación internacional e é tamén a segunda lingua máis *estudiada en Europa, Brasil ou China, ademais de en EE.UU [...] onde hai máis de 40 millóns de hispanofalantes.» [*estudada]
Eu precisaria: 40 milhóns de "ghetto-hispanofalantes", que lutam, igual que as comunidades europeias com línguas minorizadas, por serem visibilizados e por acadarem os direitos linguísticos que só se lhes reconhecem plenamente às pessoas usuárias da Língua A ou privilegiada.
«*Sen embargo, da información da que dispoñemos dedúcese que é España o único país occidental no que, en amplas áreas do seu territorio, non é posible *aprender a un rapaz na lingua oficial do conxunto do país.» [*porén, non obstante/aprenderlle a un rapaz]
Sem comentários.
Déjame a mí que yo de esto entiendo (tú no, que eres mujer).
«O Club Financiero de Vigo propón como alternativa para o ensino en Galicia un modelo lingüístico flexible baseado no principio do dereito á elección da lingua docente por parte de pais ou alumnos, xa que, ademais, a flexibilidade fomentaría a vinda a Galicia de profesionais moi necesarios para o desenvolvemento económico e social.»
O que o CFV está a pedir, indirectamente (nom sei se interesseiramente também), é a segregaçom do alunado segundo a escolha do idioma veicular (tu em galego, eu em espanhol; assim que a única soluçom para manter a interacçom global no mesmo idioma seria a separaçom) o que é de todo inaceitável desde o ponto de vista pedagógico, didáctico e de convívio.
A afirmaçom sibilina que pom em relaçom o binómio língua-abertura económica é pouco menos que detestável e dá mostra de até onde chega o complexo de inferioridade desta gente.
Nom há mais que tirar dos dados e, se essa inter-relaçom se der de facto, nom haveria nem uma soa família imigrante na Galiza na qual algum dos seus integrantes ocupasse um posto de relevância (quer dizer-se, especializado) nalguma empresa. Esse panorama é, por suposto, inexistente.
«Dende a aprobación da Lei 1/1983 de Normalización Lingüística ata o ano 2005, a convivencia do galego e o castelán no ensino tiña un nivel de razoable aceptación, sen que isto producise excesivas crebaduras ou tensións, xa que, malia que as familias non tiñan a posibilidade de escoller unha educación totalmente en castelán ou en galego, como moitas desexarían, existía un razoable equilibrio entre ámbalas dúas linguas.»
Equilíbrio? Menos de um terço das aulas se davam em língua galega (se havia sorte) e atrevem-se a denominar isso equilíbrio? O que havia era uma língua fazendo equilíbrios para sobreviver no ensino mentres a outra conheceu o maior período de expansom na "escola" de toda a história recente.
(Aqui vem um dos parágrafos mais espelidos do documentinho -as negrinhas som do próprio documento-) «Dende 2005, e especialmente *a partires da publicación do Decreto 124/2007, as posibilidades de escolarización en español para os nenos de Ensino Primario e de lingua materna castelá son *prácticamente nulas. Algo semellante sucede- ainda que en menor medida- co ensino nos seus niveis secundario e de bachalerato, nos que na práctica totalidade das escolas- sexan públicas, concertadas ou privadas- o español desapareceu ou ocupa un lugar residual, pois a lingua vehicular é o galego; as materias troncais impártense nesa lingua, tendo o castelán tratamento de lingua estranxeira ou é utilizado nalgunhas materias menores, como Música, Relixión, Ximnasia ou Manualidades.» [*a partir/practicamente]
A Apocalipse, finalmente, chegou!!! Corram, incautos/as espanhol-falantes!!!
Por certo, que opinará o professorado de Música, Educaçom Física, Religiom Católica ou Educaçom Plástica da visom denegrida e pejorativa das suas matérias? E ainda mais, que é que se passa com esses trasnoitados para se nom submeterem aos desígnios da todo-poderosa Tirania Galegófila? Som um reduto inalienável, ou?
«Como consecuencia do endurecemento na esixencia do galego no ensino, sen *prácticamente posibilidade de opción de ensino en español, moitas empresas *estánse a enfrontar á dificultade de reter ou contratar persoal cualificado procedente doutras rexións españolas ou doutros países [que] ante a tesitura de ter que formar aos seus fillos nunha lingua que non é a súa, e debido á imposibilidade de facelo en español, optan por rexeitar a súa incorporación a empresas radicadas en Galicia, co, moitas veces, conseguinte *prexuizo para a competitividade *das mesmas, por tratárense de profesionais de alta cualificación. Tamén se están a dar casos de profesionais que non teñen problemas para atopar emprego noutras comunidades de fala española e abandonan Galicia polas mesmas razóns.» [*estanse/prexuízo/destas]
HAHAHAHAHAHAHAHA!!!!! Coitadinhos/as!!!
«Córrese o risco, obxectivo, de que algunhas grandes corporacións, por esas mesmas razóns e ante a presión dos seus directivos, *podan trasladar as súas delegacións territoriais fóra das comunidades nas que na actualidade se aplican políticas semellantes.»
Daquela vou colher a bolsa de pipocas a agardar pola caída de todo o tecido empresarial em Catalunha e o País Basco. Vai ser uma festa de moita hostia!
«De acordo cos datos expostos e co único obxectivo de que sexan respectados os dereitos das persoas, o Club Financiero de Vigo *propón á Xunta de Galicia que se adopten as seguintes medidas en materia de política lingüística:
-No eido da educación nos seus distintos niveis: Serán os pais os que decidan en cal das dúas linguas oficiais (castelán ou galego) deben ser educados os seus fillos, impartíndose a outra lingua como materia obrigatoria.» [*proponlle]
Isto seria, falando claro, como deixar nas minhas mãos a construcçom duma ponte para a autoestrada do Cantábrico. Possivelmente seria moi bonita e com cores vivas e soaria boa música por altolfalantes e tal, mas caeria com o primeiro vehículo.
Sejamos sérios. A imensa maioria dos pais e as mães nom estám formados para tomarem decisons a respeito da estruturaçom e a planificaçom educativas. O que é preeminente, com efeito, é facilitar os instrumentos lógicos, autorizados e academicamente idóneos para a administraçom da educaçom no nosso país, como de feito já assegura a lei:
2. A lingua materna predominante será determinada polo claustro, de acordo cos criterios establecidos no proxecto lingüístico. Para o establecemento da lingua materna deberán terse en conta, entre outros, os datos achegados polo mapa sociolingüístico de Galicia, os datos estatísticos oficiais e a información achegada polos pais e nais.
Isto é o que é, de qualquer ponto de vista, o normal. Que pode ser melhorado e implementado com outras propostas? De acordo. Mas imos deixar as cousas nas mãos de quem realmente sabem, e nom só nas dos pais, como se fossem estes os únicos agentes válidos para decidirem neste eido. Por favor, isso é o que se chama confundir alhos com bugalhos.
«-No eido das administracións: Tódolos cidadáns terán o dereito de seren atendidos polas administracións en calquera das dúas linguas oficiais. A administración atenderá e contestará os escritos que reciba dos cidadáns na lingua na que estes se dirixan a ela; ámbalas dúas terán o mesmo tratamento.»
Isto é uma redundância malintencionada, posto que estes direitos já estám recolhidos na Lei 3/1983 de Normalizaçom linguística.
«-No eido do comercio: Serán os empresarios e comerciantes os que decidan en que lingua prefiren anunciar os seus produtos, rotular os seus establecementos ou relacionarse cos seus clientes.»
Costa-me crer que isto já nom esteja a suceder. O que eu engadiria seria: "Se se quiger optar a qualquer tipo de subvençom por parte da Junta da Galiza, o objectivo inerente sine qua nom deve ser a galeguizaçom (rotulaçom, documentaçom interna/externa, relaçom com os clientes e com outras empresas, publicidade, etc.) do estabelecimento e/ou actividade polos que se solicita a ajuda económica. Se nom gosta disto e pretende que a Administraçom pública outorgue quartos para subvencionar actividades/empresas com pretensóns contrárias às próprias leis por ela aprovadas, é que vde. desvaria. Neste caso, pode marchar com a sua merda a outra parte".
«-No eido da sinalización oficial do territorio: A sinalización pública así como a rotulación dos edificios oficiais será bilingüe galego-español, e non exclusivamente na lingua autonómica.»
Aqui nom topo problema nenhum. Isso sim, o galego deveria deixar de ser, de umaputa vez, o idioma "em cursiva", "tipologicamente marcado", "especial" ou "engadido". Aplicando a lógica das leis, em galego, idioma próprio da Galiza, em primeiro lugar e na língua co-oficial, o espanhol, debaixo e em cursiva para distinguir bem qual é a língua para a que uma expressom original está a ser traduzida.
(Conclui o tratado filológico como começou, com boas palavras e tópicos reiterados): «No Club Financiero estamos convencidos de que un cambio de modelo tanto na política lingüística, como na política educativa en xeral, no senso que propoñemos neste documento, suavizará tensións sociais e impulsará o desenvolvemento económico e social, ademais de contribuir a fortalecer a lingua galega e un bilingüismo harmónico.»
Fixai-vos como essas teóricas tensons sociais sempre venhem (nom há outra opçom) da mesma parte, o espanholismo, por uma questom bem singela: som eles quem posuem os mecanismos (meios de comunicaçom, preponderância económica, etc.) para as criarem (as tensons). É pura lógica económica (disto deveriam saber algo no Club de Novos Ricos de Vigo): eu tenho os quartos, logo posuo a verdade que eu queira criar. Tu tés o bolígrafo, logo tu escreves sobre a verdade que eu crio.
Finalmente, a referença case proto-histórica ao "bilinguismo harmónico", ideia criada na etapa fraguista e que agochou durante anos a verdadeira desmantelaçom da mais mínima possibilidade de criaçom dum sistema de comunicaçom e interacçom galego e em galego. Já propugem na altura a mudança polo novo termo "bilinguismo histriónico", moito mais atinado, acho.
O resto é, como dizia Caneda, "pataca minuta".
Saúde!
NOTA: Por certo, nesta ligaçom tendes os accionistas do CFV, que pronto vam começar a dar explicaçons, em moitos casos seguramente incómodas (como a Universidade de Vigo, por ejemplo).
NOTA#2: Outras reacçons ao comunicado, aqui e mais aqui.
A afirmaçom sibilina que pom em relaçom o binómio língua-abertura económica é pouco menos que detestável e dá mostra de até onde chega o complexo de inferioridade desta gente.
Nom há mais que tirar dos dados e, se essa inter-relaçom se der de facto, nom haveria nem uma soa família imigrante na Galiza na qual algum dos seus integrantes ocupasse um posto de relevância (quer dizer-se, especializado) nalguma empresa. Esse panorama é, por suposto, inexistente.
«Dende a aprobación da Lei 1/1983 de Normalización Lingüística ata o ano 2005, a convivencia do galego e o castelán no ensino tiña un nivel de razoable aceptación, sen que isto producise excesivas crebaduras ou tensións, xa que, malia que as familias non tiñan a posibilidade de escoller unha educación totalmente en castelán ou en galego, como moitas desexarían, existía un razoable equilibrio entre ámbalas dúas linguas.»
Equilíbrio? Menos de um terço das aulas se davam em língua galega (se havia sorte) e atrevem-se a denominar isso equilíbrio? O que havia era uma língua fazendo equilíbrios para sobreviver no ensino mentres a outra conheceu o maior período de expansom na "escola" de toda a história recente.
(Aqui vem um dos parágrafos mais espelidos do documentinho -as negrinhas som do próprio documento-) «Dende 2005, e especialmente *a partires da publicación do Decreto 124/2007, as posibilidades de escolarización en español para os nenos de Ensino Primario e de lingua materna castelá son *prácticamente nulas. Algo semellante sucede- ainda que en menor medida- co ensino nos seus niveis secundario e de bachalerato, nos que na práctica totalidade das escolas- sexan públicas, concertadas ou privadas- o español desapareceu ou ocupa un lugar residual, pois a lingua vehicular é o galego; as materias troncais impártense nesa lingua, tendo o castelán tratamento de lingua estranxeira ou é utilizado nalgunhas materias menores, como Música, Relixión, Ximnasia ou Manualidades.» [*a partir/practicamente]
A Apocalipse, finalmente, chegou!!! Corram, incautos/as espanhol-falantes!!!
Por certo, que opinará o professorado de Música, Educaçom Física, Religiom Católica ou Educaçom Plástica da visom denegrida e pejorativa das suas matérias? E ainda mais, que é que se passa com esses trasnoitados para se nom submeterem aos desígnios da todo-poderosa Tirania Galegófila? Som um reduto inalienável, ou?
«Como consecuencia do endurecemento na esixencia do galego no ensino, sen *prácticamente posibilidade de opción de ensino en español, moitas empresas *estánse a enfrontar á dificultade de reter ou contratar persoal cualificado procedente doutras rexións españolas ou doutros países [que] ante a tesitura de ter que formar aos seus fillos nunha lingua que non é a súa, e debido á imposibilidade de facelo en español, optan por rexeitar a súa incorporación a empresas radicadas en Galicia, co, moitas veces, conseguinte *prexuizo para a competitividade *das mesmas, por tratárense de profesionais de alta cualificación. Tamén se están a dar casos de profesionais que non teñen problemas para atopar emprego noutras comunidades de fala española e abandonan Galicia polas mesmas razóns.» [*estanse/prexuízo/destas]
HAHAHAHAHAHAHAHA!!!!! Coitadinhos/as!!!
«Córrese o risco, obxectivo, de que algunhas grandes corporacións, por esas mesmas razóns e ante a presión dos seus directivos, *podan trasladar as súas delegacións territoriais fóra das comunidades nas que na actualidade se aplican políticas semellantes.»
Daquela vou colher a bolsa de pipocas a agardar pola caída de todo o tecido empresarial em Catalunha e o País Basco. Vai ser uma festa de moita hostia!
«De acordo cos datos expostos e co único obxectivo de que sexan respectados os dereitos das persoas, o Club Financiero de Vigo *propón á Xunta de Galicia que se adopten as seguintes medidas en materia de política lingüística:
-No eido da educación nos seus distintos niveis: Serán os pais os que decidan en cal das dúas linguas oficiais (castelán ou galego) deben ser educados os seus fillos, impartíndose a outra lingua como materia obrigatoria.» [*proponlle]
Isto seria, falando claro, como deixar nas minhas mãos a construcçom duma ponte para a autoestrada do Cantábrico. Possivelmente seria moi bonita e com cores vivas e soaria boa música por altolfalantes e tal, mas caeria com o primeiro vehículo.
Sejamos sérios. A imensa maioria dos pais e as mães nom estám formados para tomarem decisons a respeito da estruturaçom e a planificaçom educativas. O que é preeminente, com efeito, é facilitar os instrumentos lógicos, autorizados e academicamente idóneos para a administraçom da educaçom no nosso país, como de feito já assegura a lei:
2. A lingua materna predominante será determinada polo claustro, de acordo cos criterios establecidos no proxecto lingüístico. Para o establecemento da lingua materna deberán terse en conta, entre outros, os datos achegados polo mapa sociolingüístico de Galicia, os datos estatísticos oficiais e a información achegada polos pais e nais.
Isto é o que é, de qualquer ponto de vista, o normal. Que pode ser melhorado e implementado com outras propostas? De acordo. Mas imos deixar as cousas nas mãos de quem realmente sabem, e nom só nas dos pais, como se fossem estes os únicos agentes válidos para decidirem neste eido. Por favor, isso é o que se chama confundir alhos com bugalhos.
«-No eido das administracións: Tódolos cidadáns terán o dereito de seren atendidos polas administracións en calquera das dúas linguas oficiais. A administración atenderá e contestará os escritos que reciba dos cidadáns na lingua na que estes se dirixan a ela; ámbalas dúas terán o mesmo tratamento.»
Isto é uma redundância malintencionada, posto que estes direitos já estám recolhidos na Lei 3/1983 de Normalizaçom linguística.
«-No eido do comercio: Serán os empresarios e comerciantes os que decidan en que lingua prefiren anunciar os seus produtos, rotular os seus establecementos ou relacionarse cos seus clientes.»
Costa-me crer que isto já nom esteja a suceder. O que eu engadiria seria: "Se se quiger optar a qualquer tipo de subvençom por parte da Junta da Galiza, o objectivo inerente sine qua nom deve ser a galeguizaçom (rotulaçom, documentaçom interna/externa, relaçom com os clientes e com outras empresas, publicidade, etc.) do estabelecimento e/ou actividade polos que se solicita a ajuda económica. Se nom gosta disto e pretende que a Administraçom pública outorgue quartos para subvencionar actividades/empresas com pretensóns contrárias às próprias leis por ela aprovadas, é que vde. desvaria. Neste caso, pode marchar com a sua merda a outra parte".
«-No eido da sinalización oficial do territorio: A sinalización pública así como a rotulación dos edificios oficiais será bilingüe galego-español, e non exclusivamente na lingua autonómica.»
Aqui nom topo problema nenhum. Isso sim, o galego deveria deixar de ser, de uma
(Conclui o tratado filológico como começou, com boas palavras e tópicos reiterados): «No Club Financiero estamos convencidos de que un cambio de modelo tanto na política lingüística, como na política educativa en xeral, no senso que propoñemos neste documento, suavizará tensións sociais e impulsará o desenvolvemento económico e social, ademais de contribuir a fortalecer a lingua galega e un bilingüismo harmónico.»
Fixai-vos como essas teóricas tensons sociais sempre venhem (nom há outra opçom) da mesma parte, o espanholismo, por uma questom bem singela: som eles quem posuem os mecanismos (meios de comunicaçom, preponderância económica, etc.) para as criarem (as tensons). É pura lógica económica (disto deveriam saber algo no Club de Novos Ricos de Vigo): eu tenho os quartos, logo posuo a verdade que eu queira criar. Tu tés o bolígrafo, logo tu escreves sobre a verdade que eu crio.
Finalmente, a referença case proto-histórica ao "bilinguismo harmónico", ideia criada na etapa fraguista e que agochou durante anos a verdadeira desmantelaçom da mais mínima possibilidade de criaçom dum sistema de comunicaçom e interacçom galego e em galego. Já propugem na altura a mudança polo novo termo "bilinguismo histriónico", moito mais atinado, acho.
O resto é, como dizia Caneda, "pataca minuta".
Saúde!
NOTA: Por certo, nesta ligaçom tendes os accionistas do CFV, que pronto vam começar a dar explicaçons, em moitos casos seguramente incómodas (como a Universidade de Vigo, por ejemplo).
NOTA#2: Outras reacçons ao comunicado, aqui e mais aqui.
Subscrever:
Enviar feedback (Atom)
0 comentários:
Enviar um comentário