EeB Loja/tenda de ilusões

Pronto á venda na tenda de EeB!
Talhas: MLC (Mini-little cat), LC (Little cat), C (Cat), SC (Super cat) e MC (Montserrat Caballé)

Sobre uma ideia original de T-Shirt Hell.

E com isto damos por rematado o mês de Julho no EeB, anunciando que a nossa actividade há de decair um chisco em Agosto, por mor dum merecido descanso. Procuraremos novas forças na vida meditativa e a abstracçom, que falta fazem...

Saúde!

ComuniK2

Sobre uma ideia original de www.bonitacamiseta.com

EeB espaço (des)natural

O colectivo ecologista Ecologistas en Acción vem de publicar o seu informe anual sobre a situaçom da costa do estado espanhol, com resultados altamente desfavoráveis para o seu conjunto.

Como se pode apreciar na fotografia, Galiza nom resulta bem parada, e faz-se acredora de 26 bandeiras pretas e 8 pontos pretos outorgados pola dita associaçom.

O urbanismo selvagem, as ânsias desmesuradas polo enriquecimento imediato e irreflexivo e a passividade (e às vezes conivência) dos/as responsáveis políticos/as ante as barbaridades cometidas fazem com que todos e todas estejamos a perder, mentres olhamos cara a outro lado, moitos dos tesouros e privilégios naturais dos que pudemos desfrutar noutrora.

Galiza morre dende as beiras... e todos/as morreremos com ela e igual ca ela: tristes, grises, afumados/as; falando um idioma halóctono, acomplexados/as, desnortados/as, petróleos...

Desde as margens da vida, desde as ourelas que um tempo tanto amamos, temos de loitar polas poucas cousas boas que ficam ainda em pé neste tempo inçado de desastres.

Saúde!

Vellos tempos, risos novos... As rebaixas (parte 2ª)

[e dous]

Nas rebaixas outra cousa que está moi ben é sacar a relucir as típicas frases feitas: "isto é xusto o que estaba buscando", "joder, só queda un xersei da miña talla, ten que ser algún tipo de sinal" ou "a ver se esa porca solta OS MEUS zapatos dunha puta vez... non ves que che quedan como o cu, camelo!".


Despois resulta curioso que en pleno verán poñan á venda prendas de pana ou de algodón do que pica en plan: é o que se está a levar agora na Arxentina...


Tamén resulta curioso que no medio de cen andeis con roupa do Centro Reto... digo con roupa retro, haxa unha impoluta e relucente de roupa de tempada... de tempada alta, claro. E que casualidade, arredemo!, que tremendamente curioso que esa é precisamente a roupa que todas as tías están desexando comprar. Xa van enfiando o andel desde 100 metros atrás en modo auto-convencemento: "é xusto o que necesito, xusto! outro par de zapatos iguais que os que xa teño pero en verde pistacho-mar, ideal para cando vaia ao campo ou a unha churrascada elegante pero á vez informal con ameaza de choiva nunha localidade de menos de 5000 habitantes. Son perfectos!". Son zapatos dos que elas chaman "zapatos de todos os días". E así é, exactamente todos os días no armario porque non lles dan con nada.


É como cando lles regalamos algo a elas e logo de 2 meses vémolo perfectamente dobrado no armario: oe, e non pos o pareo que che regalei, é que non che gusta? Que dis, encántame home! O que pasa é que iso hai que polo con algo especial que o resalte como se merece. Como non me vai gustar con esas figuriñas diminutas de "Bob Esponxa" formando a frase "I Love You" en plenas costas, a quen pode non gustarlle iso? E ollo, que para saber se de verdade lle gusta ou non, fixádevos en que como tampouco queren mentir descaradamente nunca empregarán palabras claras e inequívocas como "precioso" ou "bonito" senón palabras e frases ambiguas que elas dominan e nós non como: "é unha tea moi amorosa", "deste tipo de roupa non tiña nada, eh! "ou "é que me gusta tanto a bolsa que me dá pena usar o xersei porque a vou acabar tirando".


No mundo das rebaixas hai que dominar un pouco a xerga que se manexa. Por exemplo, para dicir "leva estes zapatos que non conseguimos vender nin de puta coña aínda que sexa obvio que che quedan pequenos" o que hai que dicir é: "leva estes zapatos lilas que quedan moi ben con saia de flocos e ademais non te preocupes porque estiran co uso". E entón unha muller se autoconvence: "é raro que "me queden ben estes zapatos" da 36 cando eu uso a 38, pero bo, se estiran malo será...".


Despois resulta que hai pezas que son de "entretempo", que significa que se poden pór entre nunca e pouco tempo, porque ou vai frío ou demasiada calor para poñelas.


Unha persoa normal pensa que as cousas que non se venden porque teñen algunha tara ou están fóra de tempada só se poden adquirir nun "outlet" ou no Corte Inglés de Altamira, pero iso é falso: esas pezas saen á venda nas segundas rebaixas.


As segundas rebaixas son como o iogur caducado de 2 semanas, aínda que desconfías un pouco ao final cómelo igual por non tiralo.


E é que nas segundas rebaixas xa se pon todo á venda: roupa de la, de licra, de pana, de coiro, de algodón, de nenos, brazos humanos... o que sexa. O caso é canta carne de cabalo a piques de caducar estamos dispostos a comprar por 1€...


As rebaixas son así, se custa 10€ non preguntes, compra ou morre!



Que conho fazeis em Ortigueira, tolos/as?!?!


EeB Liçons de jornalismo

Notícia de jornal "sério" (dos de 1,25€ e agasalho inútil aleatório cada pouco tempo em plan abre-botelhas de "desenho" de Mariscal, bolsa de praia ou similar): UM TORNADO ROÇA A COSTA DE FERROL SEM CAUSAR DANO NENHUM

Notícia de jornal sensacionalista: UM INCRÍVEL E RARO FENÓMENO DA NATUREZA ESTÁ A PIQUES DE DEVASTAR MILHÓNS DE PERSOAS ANTE A IMPOTÊNCIA DE MILES DE DESESPERADOS E EXALTADOS CIDADÁNS PRESOS DO PÂNICO

Notícia de jornal feminista: UM/HA TORNADO/A AMEAÇA UM PUTO MACHISTO MALTRATADOR QUE ESTAVA A TIRAR FOTOS/AS, QUEM POR DESGRAÇA SAIU ILESO

Notícia de jornal machista: UMA OUTRA MULHER ESTACIONA MAL O SEU VEHÍCULO MENTRES UM TORNADO SE PASSEIA COM DOUS COLHÓNS PERTO DA COSTA FERROLÃ

Notícia de jornal desportivo: CRISTIANO RONALDO SAI INDEMNE DUM RISCO DE TORNADO AO SE ATOPAR A MILES DE QUILÓMETROS

Notícia de Libertad Digital: ZAPATERO SUELTA UN TORNADO CERCA DE LA COSTA DE LA REGIÓN GALLEGA PARA DISTRAER LA ATENCIÓN SOBRE LA IMPOSIBILIDAD DE ESTUDIAR EN ESPAÑOL EN DICHA COMUNIDAD MIENTRAS ESPAÑA SE DISGREGA A PESAR DE LOS LOABLES INTENTOS DEL MANACORÍ RAFA NADAL Y EL ESPAÑOL PAU GASOL POR DIGNIFICAR LA RAZA CON SUS GESTAS DEPORTIVAS PARA MAYOR GLORIA NACIONAL UNA Y LIBRE AMÉN

Notícia de La Atalaya: UNA CREACIÓN DE DIOS PUDO SER VISTA EN EL DÍA DE AYER PARA DEMOSTRAR A SUS HIJOS QUE LOS AMA A TODOS Y A CADA UNO DE ELLOS Y QUE SÓLO CON AYUDA DE LA FE PODRÁN SALVARSE DEL PECADO QUE LOS TIENTA SI ADEMÁS PESCAN CON RED COMO HIZO PEDRO Y OTROS PERSONAJES BÍBLICOS QUE FUERON ACOGIDOS EN EL SENO DEL SEÑOR

Notícia de Qué me dices!: UNA EX-MISS REPUDIADA POR SU PESO PUDO (O NO) SER LA CAUSANTE DE UN TORNADO CERCA DE LA COSTA GALLEGA MIENTRAS SE CELEBRABA (O NO SE CELEBRABA) UNA FIESTA DEL EMPRESARIO AMANCIO ORTEGA A BORDO DE UN YATE EN EL QUE PUDO CONSUMIRSE (O NO) COCAÍNA Y OTROS ESTUPEFACIENTES SUMINISTRADOS (O NO SUMINISTRADOS) POR PAQUIRRÍN

Vellos tempos, risos novos... As rebaixas (parte 1ª)

AS REBAIXAS

Onte fun ás rebaixas.

Para ir ás rebaixas con perspectivas de éxito hai que cumprir cun ritual moi sinxelo que consiste no seguinte:

1º non ducharse en 14 días para asegurarse un bo posto na grella de saída das velliñas: que tal avoa?! Acábame de dicir o garda xurado que en obxectos perdidos atoparon a súa próstata. Hai cada un collendo cada merda do chan...

2º facer unha lista das cousas que non necesitas para atopalas todas e mercalas ao mesmo prezo de antes, máis 5€ menos 5€. Isto é así: ti sabes que unha peza de merda que levas mirando 7 días consecutivos a ver se alguén a move da terceira percha comezando por atrás vale 30€, dous días antes de que comecen as rebaixas desaparece da percha e aparece outra vez o primeiro día das rebaixas pondo na etiqueta: antes 35€, agora 30€. E ti: gangazo!! Hahaha!! Convertireime no envexado líder do meu grupo de amizades con este xersei de rombos de "Pull & Bear" que seguro que non leva ninguén máis na cidade!

O mellor das rebaixas é que podes facer o que non che deixaron facer nunca na casa: non recoller o que cae ao chan. Porque os xerseis de punto caen ao chan como unha árbore que cae no medio dun bosque, ninguén pode demostrar se fan ruído, así que pos cara de: bo, malo será que me viran entre 200 persoas dándose de hostias por unha camisola de puta licra rebaixada a 1€... Por se acaso che quedasen dúbidas, automaticamente afiánzaste na túa postura co clásico razoamento: joder, eu déixoo todo engurrado, suado e cuspido debaixo doutras pezas diferentes a 6 metros de onde o collín porque para iso están as rapazas que curran nestas tendas non? Para fod... digo para colocalo.

Outra cousa divertida das rebaixas é atopar o pantalón da túa talla debaixo dunha morea de 60 pantalóns. Nestes casos prodúcese o efecto do clásico truco de retirar o mantel sen quitar os pratos e as copas... o clásico truco de guindar toda a merda ao puto chan, refírome.

Pero o que sen dúbida é máis divertido é comprobar as diferenzas entre as rebaixas para un home e para unha muller.

Un home nas rebaixas é máis ou menos o seguinte: ola, canto custa este suadoiro? 80€. Canto custaba antes? 20€. E entón que carallo de rebaixa é esta, puto merdas? É que é o suadoiro que leva Rafa Nadal no portaluvas do seu coche para poder mear nel sen ter que baixarse do vehículo... Déame 10! E unha talla "M" para cando dea froito o traballo de ximnasio e baixe peso, que xusto agora veño de reapuntarme e desta vez si que non fallo...

A lendaria ignorancia masculina aínda é famosa entre os asiduos ás rebaixas, sobre todo cando se vai de compras en parella: Onde vas con tanta présa? Vou á sección de pescozos de barco. (Joder, a ver se me leva por fin á sección de tetas de cantimplora que me vou fartar a mirar de esguello sen que se me note o máis mínimo... Mecaghiná, menudo cuazo!!)

Tamén ten a súa coña cando a típica guapa vai de compras coa súa mellor amiga, a gorda entrañábel, e a única que se proba roupa é a guapa; a gorda só fai de colgadoiro e colócase en modo "mono-frase": estás guapísima, quédache perfecto, jo que corpo tes! A amiga guapa é sincera ata a crueldade: ui!, con ese vestido pareces máis gorda do que xa es! E cando se xunta cunha das mozas do Bershka son como dúas prostitutas de luxo pensando canto lle van cobrar ao alcalde de Ortigueira, que lles dá o riso nervioso case: mira, non terás algunha talla "especial" para a miña amiga? Ui, non che sei, que talla é esa que leva posta, a 48??... Non, a 44 (di a entrañábel "bella Easo"), é que non sei, para min que esa cor non che senta ben, non che gusta máis aqueloutra que case non se vende?, ou se non, proba estoutra camiseta, é de fóra de tempada, mais a verdade, para ti... que xa estás fóra de tempada sempre... toma!?... Isto é unha funda de paraugas! E a amiga "cachondita": ai!, pero a cor favoréceche a pel unha chea, como cha tapa case toda... próbao, que mentres vou probarme eu os teus pantalóns de antes para que vexas como se supón que teñen que quedar...

[...]

EeB espaço musical

Começam a se definir os concertos e festivais do verám...

Esta vindoura fim-de semana é possível uma breve visita, seguramente o sábado, ao já mítico Cultura Quente de Caldas de Reis...

Na seguinte fim-de aparece em cena um surpreendente festival com um cartel nada desprezável: Mar de fondo, na vila corunhesa de Noia...

Quem sabe se haverá visita este ano ao inclassificável festival Sereas e Piratas que, isso sim, se celebra num marco como poucos, a praia de Razo em Carvalho...

Quem pode esquecer a "impressionante" actuaçom de Franc3s? (porque eu nom podo, e mira que o tentei...).

Quiçais caia este ano uma achega ao viveirense Resurrection Fest, ainda que nom é que goste demasiado desse "musiqueo", mais se o lezer nos leva à Marinha...

A meados de Agosto um elenco de popeiros visitará de seguro Aranda de Duero (Burgos) para poder escoitar algumhas boas bandas no Sonorama. Alá estarei eu com eles...

Mágoa que para rematar o verám entrava em competiçom um festival moi interessante, o Lolapop, ao que nom hei poder ir (mais nom me laio demasiado porque Croácia também tem boa pinta, nom?)...

Quedarei com as ganas de ver a Jugoplastika. Bom, para outra...

Em Setembro Coldplay em Madrid (já tenho os bilhetes) e, por certo, se alguém quere ver os Sigur Rós em Novembro em Madrid ou Barcelona (o mau é que cai durante a semana, mais eu vou tentar fazer quadrar as contas para ir ve-los) que me avise.

Saúde e bo verám a tod@s!

Mundo sub-meta-anti-para-político


Muitas mais ingratas e verecundas homenagens icónico-fálicas ficam ainda em pé!...

Designed by Posicionamiento Web | Bloggerized by GosuBlogger