Nombres ocultos 1.0

¿Qué pasaría si algunos famosos tuviesen sus nombres en español? ¿Seguiría la gente riéndose del pobre Joserra Bolargo, del incauto Aitor Tilla, de la tímida Mari Fe Lación, de la intrépida Elena Nito del Bosque y un largo etcétera?

Hoy os traigo algunos de los nombres de gente famosa cuyo glamour se perdería en el ignominioso mar de la iracunda estulticia si se supiese el significado de sus nombres en la noble lengua de Cervantes y Pocholo; gente con suerte porque otras personas como yo no tenemos el impacto mediático del travelo de GH para hacer públicos estos hechos.

Ahí va un pequeño avance de una lista que se podrá ampliar seguro con vuestras contribuciones:

Mike Oldfield: Miguel Campoviejo
Tiger Woods: Tigre Bosques
Nicolas Cage: Nicolás Jaula
Reese Witherspoon: Resesa Cucharaquesemarchita
Hale Berry: Hala Baya
Harry Potter: Jarrilla Alfarero
Britney Spears: Cerda (?) Arpones
Hugh Grant: Hugo Subvención
Nicole Kidman: Nicolasa Niñohombre
Sr. Bellding (Saved by the bell): Sr. Campaneando
Zack Morris (Saved by the bell): Zacarías Mauricio
A.C. Slater (Saved by the bell): Hotel Pizarrero
Michael Jackson: Miguel Elhijodelgato (es en serio, mirad aqui)
Stevie Wonder: Esteban Milagroso/Esteban Mepregunto/Esteban Maravilla (que cabrón es el destino)
Arnold Schwarzenegger: Arnaldo Elnegronegro
Hans Zimmer: Juan Habitación
Will Smith: Guillermo Herrero
Tom Cruise: Tomás Crucero
Naomi Watts: Naomí Vatios
Brian Cox: Braian Timonel
Anthony Hopkins: Antonio Saltaparientesalapatacoja (la prueba, aqui y aqui)
Steven Seagal: Esteban Galóndelmar (1 galón, unidad de capacidad, son 4,55 litros)
Michael Jordan: Miguel Jordania
Julia Roberts: Julia Robertos

Y el mejor...

Montserrat Caballé: Enorme como un caballé

Miguel Campoviejo componiendo y tal...

Recordo-vos que hoje é o derradeiro dia para votardes na enquisa do superherói definitivo. BatRin marcha destacado com 5 votos de vantagem sobre Aceroy, e todo parece indicar que a vitória final será sua... ou nom?

Fotoloco Style

Tenho um relógio que vai ao revés (do habitual/do esperável), cortesia do Sr. Dámaso, e que me provoca tolémia transitória de vez em quando porque ainda nom me acostumei a o interpretar (na imagem som as 12:48). Os números, como vedes, também estam dispostos à inversa, como é lógico, e mola cantidubi-dubi-dá. O único que lhe aponho é que, como som bastante maniático, ainda nom me afizem ao leve ruido das agulhas a se moverem quando me deito e todo está em silêncio...

Em honor ao agasalho tam magnífico, fizem (nada improvisado, que va!) um pequeno poema que vem sendo uma "Ode ao tempo", e que lhe dedico ao meu caro amigo Dámaso, em agradecimento polo seu regalo. Aí vai:

Puta que te pariu!
Sempre fodendo polas manhãs!
Tempo rima praticamente com TENTE
(uma espécie de LEGO)
mais nom é o mesmo
(ou isso di Yolanda:
moita copulaçom no Happy Panda).

Quero mejar na rua
sem que me multem
e graças a ti podo recordar
que som as 6 da manhã
e que malo será que haja algum "madeiro"
pola rua
a fazer o seu infratrabalho
... de merda
(que nem fazer sabe).

Aaaaaaaaaaaaaaaaaaah!
Kelly Kapowski Style

A ver quem é o cara-de-cona
que molha a cara em água fria
em pleno inverno.

O tempo di-che que é inverno,
que é verão,
ou que é hora do teu supositório nocturno.
Ricooooo!!!

O meu relógio canta pola noite.
Relógico - ilógico
Imagem dentesca (com moitos dentes)
duma circunferência atónita.

Me gustan los caramelos PEZ,
pero sólo si me los ofrece
Jesús Vázquez... ¡pardiez!

Fin del cuento.
Fumemos más cucharas.

Esta loucura transitória está patrocinada por "Pure Surfin, goma de mamar".

Poste número 200!!!! Arte contemporánea

Olá meus caros e caras leitores e leitoras!!

Hoje, para celebrar que o EeB atinge, com a redacçom deste poste, a incrível cifra de 200 mensagens, incluo uma obra artística recente, na minha vertente fotoestéticográfica.

Espero que gostedes...

Apertas!

Título: "Adegom" com o David de Miguel Anjo, chouriços, mondaritas e demais elementos selvagens com molino oleico traseiro e ranhaceos utensiliformes
Técnica: Botom-preme + ecrã controlo
Superficie: Granito Silextone para cozinha

O preço de saída é de 200 €, a coincidir com o número de poste no EeB. Suponho que saberedes valorar a arte...

(anti)Publicidade

(anti)Publicidade


El Whiskey de Manuel San, que es M. Santiago...
M. Santiago es Manuel Santiago

Antifotolocosss definitivo

"EL" FOTOLOG TOTEM

Graças a Lux por tentar amanhar o despiste técnico que cometim e polo que nom puidem juntar as duas imagens como gostaria.

Cine imposible: Tienes un e-mail lleno de corazones, rosas y frutas que te ponen cachondo/a

Título: Tienes un e-mail lleno de corazones, rosas y frutas que te ponen cachondo/a (aunque la gente lo llame "mariposas en el estómago") [Dancing betweeen the trees]

País: USA, Polonia, Canadá, UEFA y condado de Bristol

Director: Mono Martínez

Guión: -

Género: Ultrafemenino chungo rollito fucsia con lunares blancos donde sale Pucca en plan comedia dramo-romántica

Interpretación: Hugh Grant (Hugh Grant), Antonio Banderas (José Salazar McCulloch), Richard Gere (Dr. Richard Pollabrava), Meg Ryan (Sylvia Eatbags), Drew Barrymore (la niña de ET), George Clooney (extra nº 1, árabe que vende café en un puesto de perritos), Jude Law (Oliver Lindaface), Julia Roberts (Sandra Moretooth), Tom Jones (Barry White), Mariah Carey (Jennifer López), Jennifer López (Lurline López, hermana gemela de Jennifer), Lindsay Lohan (extra nº 2, conductora suicida), Reese Whiterspoon (Belinda Sucker), Forest Whitaker (David Copperfield), Sandra Bullock (extra nº 3, jueza lesbiana del Estado de Massachusetts), Penélope Cruz (zorra barata), Jared Leto (el cobrador de la falda escocesa).

Producción: Industrias Amor S.A., Jerry Bruckheimer, Globomedia, TVG, Helados Camy

Producción ejecutiva: los mismos de antes pero con calcetines azul marino y maletines de piel

Música: I Love Baladas vol. 7, Música de Follar vol. 1 y Luis Cobos

Fotografía: Nacho Vidal

Montaje: Nacho Vidal

Vestuario: Zara y "Lencería Fina La Riviera"

Estreno en España: ?

Estreno en Kuala Lumpur: 31 de diciembre de 2008


Sinopsis: Hugh Grant (Hugh Grant) viaja en su coche de 60.000 $ mientras Sylvia Eatbags (Meg Ryan) le acaricia el plátano. De pronto, al intentar esquivar a una conductora suicida (Lindsay Lohan) que circula en dirección contraria por la autopista a 17 km/h sufre un accidente de circulación leve rozando la puerta del copiloto del coche contra un pobre. En ese momento son auxiliados por el doctor Richard Pollabrava (Richard Gere), quien se ofrece amablemente a limpiarle el pantalón manchado de plátano y chocolate a Hugh. Para prevenir males mayores, el doctor Pollabrava propone a los dos accidentados hacer una revisión de bajos en su prestigiosa clínica privada, que cuenta además con un Feuvert para tales eventualidades. Allí trabaja un sin-papeles panameño, José Salazar McCulloch (Antonio Banderas), quien sale en secreto con una famosa cantante de pop melódico, Jennifer López (Mariah Carey) aunque es amado en silencio por la hermana gemela de ésta, Lurline (Jennifer López), que vive acomplejada por ser mucho más fea que Jennifer. La cosa se complica cuando en la clínica encuentran a la ex-mujer de Hugh, Sandra Moretooth (Julia Roberts), la cual está saliendo en ese momento con el reconocido mago David Copperfield (Forest Whitaker), sólo por darle celos a Hugh, ya que aún está enamorada de él. Es posible que sin venir a cuento hagan una coreografía musical con humo rosa que sale de los tubos de escape de los coches del taller y David haga el truco de levitar.

En la clínica se produce toda una serie de disparatadas coincidencias y malentendidos que llevan al abogado personal de Hugh, Oliver Lindaface (Jude Law) a interponer una demanda por error a toda la cadena de Kentuky Fried Chicken de los USA. Mientras, la hermana pequeña de Oliver, una joven desorientada que copula a cambio de dinero (Penélope Cruz) demuestra la excesiva dependencia que sufre de su hermano mayor cuando Belinda Sucker (Reese Whiterspoon), la secretaria de Oliver, le pide matrimonio a éste aprovechando que están en el juzgado. Pero la amante de Belinda, que a su vez es la jueza del estado (Sandra Bullock) no permitirá ese acuerdo tan fácilmente.

Después de una serie de fotografías sorprendentes que dejarán boquiabierto al jurado, cuyo portavoz es un atractivo y maduro vendedor árabe de cafés (George Clooney) que le tira los tejos a la representante suplente, la niña de ET (Drew Barrymore), todos saldrán atropelladamente de la sala viviendo inolvidables aventuras de sexo y amor, con un perro que se escapa arrastrando la cadena con la que se tropiezan algunos transeúntes. Después de una alocada carrera en una furgoneta por medio Manhattan para ganar un premio, acabarán en un concierto de Barry White (Tom Jones) mientras "el cobrador de la falda escocesa" (Jared Leto) persigue a uno de los protagonistas... pero ¿a quién?

(No salen en el reparto, pero es posible que también aparezca Catherine Zeta-Jones manteniendo un affaire lésbico con Queen Latifah).

Prepárense para reír, llorar, masturbarse y desear la muerte por combustión espontánea ... pronto en la red bittorrent y en su bar de tapas habitual.

Como se nota que já acabei o curso da tarde... =)

Antifotolocosss


Ves Raúl (a.k.a. SR. Sergas)!! Para que caralho quero um fotoloco se no blogue podo ponher as mesmas fotos de conhas linguísticas que pom a demais gente e ademais podo ter um banner de "vaginas en lata"?

A foto é do ano passado em Londres.

Estivem a pensar que a soluçom para que a gente nom colapse os serviços de urgências dos hospitais poderia ser que se cobre um preço unitário pela atençom (10 €, por ejemplo). Se despois a enfermidade ou doença sofrida é digna de que a pessoa em questom tenha de ser hospitalizada, daquela devolveria-se o importe.

Isso ou que che atenda Marichalar (experto em palhasismo médico). Agora, como nom tem choio, dalgum sitio terá que sacar os cartos para a cocaína. Marichalazoooooooooooo!!!!!

Tengo haaaaaaambre!!

Cuando el mundo es gilipollas: Cristina López Schlichting

A repoluda mulher que podedes observar na fotografia é uma locutora da cadea COPE que tem um programa chamado "Las tardes con Cristina". Reparade em como terma do "manúbrio", nota-se que tem experiência no tema...

Pois esta mulher incluiu no seu programa uma secçom dedicada a "como curar la homosexualidad". Para tratar o tema convidou duas pessoas "especialistas" no tema: Mª Nieves González Rico, experta em planificaçom familiar natural (?) e directora da Fundación Desarrollo y Persona (que nome tam engraçado, nom si?), e mais a Ana Mercedes Rodríguez, também experta em métodos de planificaçom naturais (?) e membra-assessora do Subsecretariado Familia y Vida de la Conferencia Episcopal Española.

Tenho que dizer que a mim o tema da homossexualidade nom me quita o sono, e por suposto há posturas que discuto a respeito do colectivo gay (a exigência de que a Seguridade Social cubra a operaçom de mudança de sexo, por ejemplo), mais o que me parece lamentável é que se dem razoamentos tam pobres para justificar a homossexualidade como que "es una alteración".

Segundo as profissionais (mençom especial merece a Sra. Mercedes, cuja capacidade para se exprimir oralmente é de traca), entre as causas mais grotescas que podem empurrar a determinadas pessoas à homossexualidade, sobre todo no caso das mulheres lesbianas, topariam-se aspectos como a obesidade ou ter uma nai moi guapa, que poderia levar a unha baixa auto-estima e a sofrer desequilíbrios emocionais que levem uma moça a considerar-se lesbiana, chegando a confundir a amizade com alguma amiga com o amor (sic.).

Outros factores poderiam ser os maus tratos durante a infância ou por mor de pais ausentes ou violentos, nais sobreprotectoras ou submissas, antecedentes familiares e ausência de referentes dos dous sexos (sic.).

A explicaçom poético-psicológica das sexólogas alude em todo momento, para apoiar os casos que presentam, a "factores alterados" durante a puberdade, "anomalias en el desarrollo" e "heridas afectivas", chegando a assegurar que "autodescubrirse como homosexual genera sufrimiento". Ademais, assegura-se que as pessoas de "tendencia homosexual" tenhem problemas para "aceptar la diferencia", (seguro que som os homossexuais quem tenhem esse problema?) e que outros podem pensar de jeito diferente ou ser doutro partido político (quando uma das tipas di isso case escacho com o riso).

Recorre-se de forma sistemática às relaçons de causa-efeito e dam-se esperanças de como superar esses casos de homossexualidade, asegurando que o primeiro passo para sair dela é ser consciente do problema, da dor que gera e querer sair.

Se tendes 10 minutos, podedes escoitar o áudio aqui. A sério que nom tem desperdício ouvi-las falar. Hahahaha! Pobres putas!

Saúde!

Aviso importante!!

Atençom! Tenho que fazer um anúncio importante:

Logo de comprovar, segundo as informaçons que me chegarom recentemente, que um dos personagens presentes na votaçom de EeB nom cumpre com o requirimento indispensável de ser um herói idílico e maravilhoso, vexo-me na obriga de aparta-lo da votaçom, nom sem um grande pesar...

Deste modo, o Capitán España abandona a votaçom e abre-se um novo prazo para a enquisa, que vai partir de zero e à que se incorpora a herdeira natural do Capitán España: la Mujer Lince.

Sei que nesta votaçom houvo alguns amanhos que nom podo controlar, assim que espero que desta vez a enquisa seja justa e "real". Tedes até fim de mês.

Que ganhe o/a melhor/a!!

Como sabedes, quando remate a votaçom, o herói ganhador será retratado e dará-se uma relaçom dos seus grandes poderes. Também incorporarei o desenho do Capitán España ideado em princípio, que nada tem a ver com o que já existia.

A votar!

EeB espaço musical

Olá amig@s!

Hoje traio-vos alguns concertos que tenho anotados na minha agenda musical pessoal, por se algum vos interessa e vos queredes apontar...

Grupo: Liquid Sun + Drama
Lugar e data: venres 30 de Novembro, na sala Mardigras da Corunha
Hora: 22:30 h
Preço: 5 €

Os Liquid Sun nom os conheço, som madrilenhos e di Moreno que nom molestam (rolhito pop-rock). Os Drama vim-nos precisamente com o Moreno em Pontevedra e tenhem bo ritmo. Actuam em substituiçom dos famosos Pülsar, em pleno processo de redefiniçom musical, por chama-lo assim dalgum modo.

Deixo-vos um vídeo de Drama, da cançom Last Days:



Grupo: Sidonie
Lugar e data: sábado 1 de Dezembro, na sala Playa Club da Corunha
Hora: 00:30 h
Preço: 16,80 €

Ainda o estou a pensar porque me parecem um pouco careiros para o que gosto deles. Mais, enfim, há poucos concertos interessantes nesta cidade de velhos e tranvias a ningures e estes barceloneses de psychedelic-pop nom estam nada mal. Pensareino até um par de dias antes dependendo de se alguém se aponta comigo. Alguém gosta?

Aí vai um vídeo de Sidonie, Nuestro baile del viernes, do seu último disco "Costa Azul", que é o que os trae de gira:



Grupo: Astrud
Lugar e data: sábado 15 de Dezembro, na sala Playa Club da Corunha
Hora: ?
Preço: ? (tanto tem, é inescusável a asistência)

Astrud som um desses grupos... som como gayers music-electronic-destroyers. Nom se podem perder. A ver se nom se passam moito co preço porque vou andar escasso de fundos nesas datas...

Autores de grandes temas como: Minusvalía ou Todo nos parece una mierda, entre outros. Achego-vos o vídeo do seu tema "Paliza":



Finalmente, o prato mais forte de quantos tenho reservados até o de agora. Ainda nom será até o vindeiro ano. Mais o concerto promete:

Grupo: Queens Of The Stone Age
Lugar e data: sábado 16 de Fevereiro, sala Razzmatazz de Barcelona
Hora: 21:30
Preço: 26 €

Rubio e mais eu já temos reservados os bilhetes de aviom (60 € ida e volta), e mais compradas as entradas para o concerto. Quem se queira apontar já sabe. Imos o mesmo sábado à manhã (9:00 h) e volvemos o domingo cedinho (sae-nos o aviom de volta às 6:45 h). Grandíssimo!

Aqui vos deixo o vídeo do tema Sick Sick Sick, do seu último (e moi bo) disco "Era Vulgaris":



Se é que tedes mais alternativas musicais interessantes, deixade-me algum comentário e incrementamos a listagem...

Saúde!

O horóscopo de EeB

Horóscopo EeB para a semana do 19/11/07 ao 25/11/07

Aries (21/03 a 21/04)
Tienes la luna creciente en la casa de Tauro y el jersey rosa-fucsia de los renos en casa de tu prima, de cuando la borrachera inesperada del sábado porque no ibas a salir y al final te liaste como haces siempre. De salud no andas mal, pero espera a que te llegue la invitación a la boda de un familiar cercano con la que no contabas, entonces tu corazón te demostrará lo rápido que puede llegar a trabajar. Recuerda, el dinero no lo es todo, así que intenta buscar un trabajo en el que cobres en comida, como espectador de concurso vespertino de Antena 3 o similar.

Tauro (22/04 a 21/05)
Ya va siendo hora de ducharse. Precisamente por ese tipo de apuestas absurdas tus amigos han dejado de llamarte. Libérate de tus complejos de una vez y confiesa que te gusta el remix con timbales de David Civera de la canción que tanto idolatras de Mago de Oz. Si lo confiesas desnudo nadie te juzgará. Pero recuerda, dúchate ya, o la experiencia de que tus amigos te vean en pelotas oliendo a pastel-al-sol no te ayudará a recuperarlos.

Géminis (22/05 a 21/06)
Años de ambigüedad sexual y la constelación gayer David de María en la casa de Jesús Vázquez provocarán que esta semana tengas los pezones hipersensibles. En el amor bien, y en el dinero también, así que sal a celebrarlo gastándolo todo. Después llora por vivir según lo que te dice un horóscopo creado con Astroilogical 1.0.

Cáncer (22/06 a 22/07)
Es simple: todos te odian, pero tú eres más guapo/a y estás a punto de inventar una palanca mágica para abrir latas de sardinas con mp3 que te hará multimillonario. Disfrútalo y saca al perro a pasear que tienes las cortinas todas meadas.

Leo (23/07 a 23/08)
Como tu símbolo indica, tienes la espalda como un regaliz. Vete a hacerte un masaje. En la consulta de fisioterapia es posible que encuentres el amor. También es posible que no lo encuentres y que en su lugar te des cuenta de que llevas un post-it pegado en la frente desde hace una semana.
NOTA: Si vas a la consulta sin haberte siquiera palpado la frente, es que tienes un problema.

Virgo (24/08 a 22/09)
Deja de contar el chiste de la patata que violó a un caballo. No sólo es de mal gusto, sino que es ofensivo hacia los carniceros y un poco racista. Tómate unas vacaciones. Una después de cada comida.

Libra (23/09 a 23/10)
Curiosas coincidencias que acechan a tu signo y una fina ironía del destino harán que ingreses en la cárcel en los próximos días. Vete comprando el libro y piensa en la carrera que estudiarás allí dentro, ladrón/a de mierda!
De dinero no andas muy allá, es posible que atraques un banco en un corto período de tiempo. Pero no te preocupes, todo saldrá bien...

Escorpio (24/10 a 22/11)
Estás perdiendo influencia entre tus amistades. Deberías cambiarte el nombre por "Escorpio Vázquez-Picasso" o "Escorpio Uno Dos Tres", para recuperar el impacto de antaño. Si estás pensando en comprarte un coche significa que tienes más dinero del que pensabas. Pero recuerda, a Yoplait le iba de coña y de pronto desapareció. Vigila las desapariciones imprevistas.

Sagitario (23/11 a 21/12)
Tus actividades en la bolsa han corregido el índice Dow-Jones, situándolo 2 puntos por encima de su máximo histórico. El siguiente paso debería ser que compres maíz, podrías necesitarlo para la gala de los TP de Oro que se celebrá por sorpresa en tu casa dentro de 3 días (y Mª Teresa Campos no acepta un "lo siento, señora de avanzada edad y tetucos caídos, pero no tengo palomitas" por respuesta).

Capricornio (22/12 a 20/01)
Tu exagerado consumo de caramelos mentolados mezclados con MDMA merman tu rendimiento en el trabajo. Estás a punto de que te echen de tu puesto, a no ser que saques como mínimo 9 de los próximos 12 puntos en juego. Debes recapacitar sobre el sistema ultradefensivo que vienes utilizando. Quizás un delantero más sea lo que necesitas.

Acuario (21/01 a 18/02)
Todos los hijos de puta de este signo morirán asesinados



Piscis (19/02 a 20/03)
El amor te acecha en el supermercado, en el trabajo y en el gimnasio. ¡Llama a la policía!


E recordade... os astros preferem Astrud!!!

EeB espaço cómiK.O.-polbístico-gatuno

Digresión núm. 1: El hilo musical

El hilo musical es un invento algo viejuno ya, que todo el mundo conoce como "la radio que suena desde el techo". Al principio, cuando las primeras casas empezaron a incorporlarlo siempre daba un toque de distinción (como los Ferrero Rocher, pero sin dar asco del todo), y quien disponía de hilo musical era reconocido entre sus semejantes como: "dios, ahí va el tío ese que tiene hilo musical en casa!". Era algo así como lo que sucede ahora con la gente que tiene extractor de aire en el baño, en plan: "Wao! Qué renovación de aire más espléndida! Y qué sensación de aire impoluto tan agradable!".

Con el tiempo se empezó a comprobar que las bondades del hilo musical no eran tan destacables. Pronto surgió la idea de que quizás tener una manera de poder escuchar los 40 Principales en todos los p**** rincones de la casa no era lo que uno había entendido en un principio como confortabilidad. La gente que disponía de hilo musical comenzaba a volverse obsesiva y, en un afán por demostrar que su gran avance tecnológico no era inútil, ponían la radio a todas horas, incluso en la cenas con amigos o por encima de la TV, "para dar ambiente", decían. También intentaban que a ti te gustase y se enfadaban cuando, girando la ruedecita del panel de control, misteriosamente se encendía la calefacción central y no eran capaces de sintonizar más que una cadena de radio: siempre la misma, los 40/Cadena 100. Curioso avance cuando antes ni siquiera escuchaban la radio...

Y es que el hilo musical tiene una alucinante capacidad para estropearse solo. De ahí su nombre, se denomina hilo musical porque cualquier estupidez puede joderlo, es más frágil que las rodillas de Prosinecki. Es sorprendente que, cuando realmente no es más que un cable que cruza la casa, pueda llegar a funcionar en dos estancias y dejar de hacerlo en otras 3 al mismo tiempo. Porque o los obreros meten topos entre el pladur y los ladrillos cuando construyen o no se explica. El único sitio donde podría llegar a ser útil, el baño (por aquello de ducharse con algo de ambiente), es el primero donde se jode. El segundo es la cocina, lugar en el cual, entre el sonido de la campana extractora y la tele de la que mucha gente disponía para ver los consejos médicos de Manuel Torreiglesias (tres hurras por su exitoso aparato para medir la tensión arterial) o la teleserie de éxito Santa Bárbara, el hilo musical sonando de fondo podía llegar a causar suicidios en masa. ¿Los lugares donde nunca fallaba? El pasillo (utilidad brutal), la habitación de los trastos (cómo cundía buscar algo perdido entre mil cajas con música de Mecano de fondo... el 13 de septiembre eeeesss... el día de tu mueeeerteeee) o el salón-comedor. Toda la familia hilomusicalizada se movilizaba cuando había visita para preparar un ambiente cómodo (y espeluznante) gracias al invento del siglo: era realmente llamativo ver a toda una familia de pie, con los ojos como búhos mirando hacia el infinito esperando que te dieses cuenta de que había una música mágica que salía mágicamente de un lugar mágico dispuesto en el techo de una manera tan poco mágica.

Otra cosa es el hilo musical del ascensor. En el ascensor no se sintoniza la radio, sino una música que pone los pelos de punta, conocida como "música de ascensor". La música de ascensor tiene la misma capacidad que la música de los servicios de atención al cliente para provocar el deseo de matar y despertar ira homicida. En el ascensor, la capacidad del hilo musical para funcionar en todo momento es directamente proporcional a la capacidad que tiene de joderse en una vivienda. Aunque el ascensor sea un OTIS de 1965 con doble puerta manual interior, la sinfonía "bigote y melenillas" de Luis Cobos tocada con un acorde y medio nunca dejará de deleitarnos.

Ya es hora de que el hilo musical forme parte del pasado. Espero que su inventor se ponga de acuerdo con el inventor del teletexto para centrarse en conseguir que pueda saltar de la página 100 a la 101 en un único paso, sin tener que recorrer a la inversa todas las páginas. En el colegio debieron de enseñarle: el camino más corto para ir de un punto a otro es recorrer hacia atrás la distancia más larga para llegar desde el otro lado dando la vuelta, o sea que para llegar al 101 desde el 100 es mejor empezar por el 99 e ir bajando...


En la próxima digresión: el fabuloso y maravilloso mundo del uso del palillo. Cuando redondo o plano no sólo no es lo mismo, sino que pueden matarte por confundirte.

Cuando el mundo (gilipollil) cree que el resto del mundo también es gilipollas

Eufemismo s. m. (1) Figura de estilo com que se disfarçam ideias ou palavras desagradáveis ou duras por meio de expressões suaves. (2) Ret. Figura de retórica que consiste em atenuar ou adoçar ideias tristes, desagradáveis ou odiosas, empregando uma expressom ou palabra menos desfavorável, mais suavizada [gr. euphemismos, lat. euphemismu].

A casa real ("real" em quanto que existe, pagamo-la todos e todas nós, é evidente que se refere a algo físico) vem de anunciar que a infanta Elena e Jaime de Marichalar (el-Maricha) decidirom o "cesamento temporal da sua convivência conjugal" para meditarem e bla bla bla...

Ou seja, que querem foder com outras pessoas, algo que nom é tam infrequente, nom sei para que tanto disfarçar a realidade. Que se separam, que se mandam tomar polo cu, que a coca nom chega para os dous, hostia!!

Em honor à magnificência com que os porta-vozes dos bovino-facers borbónicos derom a notícia, achego-vos alguns outros eufemismos com que podemos esconder os feitos reais que há atrás do telom verbal:

Sentir una indisposición transitoria por causa de la ingesta indiscriminada de productos de elevada proporción de CH3-CH2-OH (Llevo un ciego que no me tengo...)

Reaccionar airadamente en modo verbal ante un caso constatable y flagrante de violación del reglamento del juego no penalizado por un juez imparcial (árbitro, penalty, mecago'en tu p*** madre!!!)

Indicar a otra persona, mediante gestos y vocablos de interpelación, la necesidad inminente de que dicha persona efectúe una acción física que provoque un cambio sustancial y notorio en el ejercicio del movimiento de ambas personas mencionadas (gira ya a la derecha que te pasas el cruce, puto/a nécora de los cojones!!!)

Mostrar una opinión personal de modo que solapadamente se entienda que uno no dispone de suficiente información como para realizar una apreciación para lo que no ha sido entrenado ni formado, a pesar de reconocer la más que posible bondad e/o idoneidad sobre el hecho consultado (pues para mí que ese vestido te queda de puta madre, no sé...)

Demostrar contrariedad ante un hecho de manera que la responsabilidad de la iniciativa en cualquier sentido recaiga sobre otra persona, cuya decision será siempre cuestionada aunque sea favorable con la postura inicial de quien mostrare dicha contrariedad inicial (por mí no hay problema en que vayamos a casa de tu hermana y su nuevo novio, aunque luego no pienso aguantarte cuando me digas que siempre te acuestas muy tarde y que tu cuñado te mira las tetas)

Necesito activo monetario para adquirir un producto no-regulado por vía legal que activa mi percepción sensorial de los elementos circundantes y altera de manera voluntaria mi interacción con los objetos y/o personas que se relacionan con la mía propia (necesitaba comprar un poco de maría...)

Y el mejor eufemismo que jamás se haya inventado, el llamado presente de político:

"HAY QUE HACER MÁS PARQUES" = Me come los huevos hacer parques, y como no pienso hacerlos, utilizaré una frase impersonal para que no sentirme mal cuando nade entre billetes en mi piscina y beba vino del más caro en mi yate de político mientras me pela el plátano una colombiana.


Pitos y flautas

Nestes dias em que anda "a gente importante" na comemoraçom do aniversário da catástrofe natural do Prestige (?), algo tremendamente ridículo, por outra parte (ou acaso se comemora a desfeita dum furacám, os desastres provocados polas inundaçons, as terríveis consequências dos tsunamis, etc.), os diferentes partidos políticos vam dando mostras por aí adiante da sua solidariedade de merda.

O P$OE de Emilio Pérez (Con Z de Zurullo) Torito foi tunear um barco com o tal Jorge Dréxler esse (o que tem o laboratório, espero...), uruguaio de ascendência galega (como todos, vaia mérito do caralho!), que seguro que tomou boa conta do que é um lumbrigante mugián. Toda a parafernália paga por suposto polo erário público. A ver se me emprestam um par de milhons para o aniversário da caida do meu primeiro dente...

O/a BNG/a nom sei que caralho de parvada fixo a bordo dum barco com uma espécie de peregrino com cara de anormal... O Quim anda na mesma asneira que os demais.

O PePe andou na mesma merdada que os/as demais politiquinhos/as galegos/as. Ainda por riba figerom-lhe uma homenagem há um par de dias em Santiago de Compostela ao chamado "batallón literario", um grupo de universitários compostelans da época da incursom/visita francesa na Galiza que defenderam a causa "espanhola" (entende-se). O caso é que lhe pugerom flores a uma placa que recordava à falange... É-vos um conto raro de caralho este...

Eu, em adesom à alternativa do blogue Desenho Galego, proponho mudar a disciplina de voto (curiosa construcçom linguística que um dia comentarei mais demoradamente) nas seguintes elecçons para mandar ao caralho a todos estes inúteis. Avante PVBE!

Chema, alumno de secundaria


Viva Honduras!

EeB espaço literário

AOS SOÑOS
(primeiro poema trilingüe semi-invisible da história da paraliteratura)

Cuartetos asonantados
(rollito instrumental monocorde de ascensor)
A-B-B-A Select Start
(rima asonante en los pares)
............................................
............................
negra rosa estúpida del carallo
y p***s camiones de reparto verde-antiguo
de la Estrella.

.................. no pares, sigue! sigue!
(rellenar la línea de puntos con nombre a convenir)
.............................................
........................... e aínda máis ...........................
(cómo se jode! Sin faltar!).

Cantaba la rana.................
¿como era la movida?
............................................
............................................
igual pero sin el ping-pong de fondo.

La calle es mía! La calle es mía!
-saludo de motero-
..................................... a
..................................... b
..................................... c
(pu(r/t)a lógica snorkel!)

a = b + 1(c)
descubra el valor de €
.....................
...................
...........
....
..
(estos versos son más cortos para hacer
más bonito el dibujo)
.................................
rima, rima, RIMAAAAAAAAA!!!!

Monte GAYás
construímolo
de adiante
para atrás
............................
(antes pone putos gallegos)

Eu tiña un sooooooño...
(escúpelo!, escúpelo!)
-no! mejor te dejo el chicle en la mano, mamá,
para que te jodas...-
...........................
..................................................
infames abejarucos incólumes
........................
(alguén dixo Fraga no verso 3?)

Me coméis la huevada
(que rima con preciosa nariz nevada)
-dijo ella gesticulando ostensiblemente-
........... ............. .............
el último verso es la palabra
GAMBA.

Porque prefiero la muerte
que vivir contigo,
medio chileno
(como eres)
................................

(verso de cierre con una arroba @)

EeB espaço de aprendizagem ridícula

El esqueleto humano en koruño


Un trabajo original de la Universidad Politoxicómana de Los Mallos Distrito Federal Koruño by Mercadona

EeB espaço musical

Outro vídeo dos islandeses Sigur Rós, que sigo a descobrir logo de ter baixado praticamente toda a sua discografia. Há uma página em espanhol por se alguém se interessar pola sua música. Resulta que estiverom em Barcelona há duas semanas... cachis! (teria ido seguro).

Despois de vos achegar o vídeo de Hoppípolla (Chimpando nos charcos) -que é a cançom que podedes escoitar actualmente no reprodutor do blogue-, hoje ponho-vos estoutro do mesmo (impressionante) disco -Takk (Graças)-, intitulado Glósóli (Sol resplandecente).



O derradeiro minuto e meio é simplesmente genial e o vídeo é bastante EMOtivo.

Quando o sol marcha há que procura-lo... =)

Boa semana a tod@s!

Chema, alumno de secundaria

Cuando el mundo es gilipollas: La "Moda"


Izquierda: Traje de sentimientos de perro con malla de cuero de gato negro y plastiquete pantalonil con barateza de campeonato de mus nocturno. Pintura negra de estupidez conceptual y botas de piel de cona de mona con plataformas petrolíferas de LEGO.

Centro: Payasada de arlequín con puta ridiculez humana de nylon mexicano-canadiense

Derecha: Risas congénitas con retraso colgandero y capucha de cuento gay de marineros borrachos con matojo de hojas muertas en la puta punta de la polla y pies descalzos estilo michelín la potencia sin control lo es todo porque queremos mataros a todos por hijos de puta (100 % poliéster de Costa de Marfil)

La depilación mata

EeB espaço musical

Por que será que quando estamos tristes gostamos de escoitar cançons que reiterem na nossa tristura?



Acabo de ver este vídeo dos islandeses Sigur Ros, intitulado Hoppípolla, que por outra parte me parece incrível (a cançom e mais o vídeo), e essa pergunta que já me tem assaltado mais de uma vez volveu-me visitar.

Acho que tod@s temos um componente masoquista no nosso interior...

Saúde e aços para quem os necessitar -eu incluido-. A vida é demasiado curta para estarmos atristados...

Designed by Posicionamiento Web | Bloggerized by GosuBlogger