Espaço Em Branco ©

Vai sol. O paisano P está a ler o Marca debaixo da árvore A. O acto do político P₂ está case pronto para começar e a canle de Televisión T tem de fazer um acto introdutório em que um paisano P mantenha uma breve conversa co político P₂ para lhe dar aos espectadores E uma visão de conjunto favorecedora (VCF) que amossar uma imagem ideal (II) do binómio político P₂-paisano P (P₂P). Os pássaros pertinazes (PP) escutam o diálogo. O sol provoca uma sensação de merda no ar (M ∋ A). O político P₂ sua como um porco e o paisano P não entende de que vai "a película" P₃.

Os aviões sobrevoam os pelados outeiros cheios de palitroques áspicos que marcam a evolução do lugar. Os regatos anoréxicos serpenteiam pelos escombros duma explotação mineira abandonada que alguma vez ocupou duas pessoas da mesma família e um cadelo velho doutra família próxima e que baixa desde um sinal de "Prohibido el paso. Propiedad de Iberdrola. Estamos trabajando por su beneficio". A conversa entre P e P₂ vai como segue:

-Hola, paisano, como está usted?
-... E logo?
-Ha venido a ver la inauguración del nuevo cementerio nuclear?
-Aaah! Así que esta trangallada toda é para un cemiterio... non sabía eu que a xente importante aínda miraba polos mortos...
-No, querido amigo, éste es un cementerio nuclear, nuclear! entiende? para almacenar los residuos radioactivos.
-Ah, claro, radioactivos... e logo volve Jose María García? Vaia chiringuito que lle montaron entón!
-No, señor mío, no. Mire, los restos de la energía que ya no vale los almacenamos aquí, comprende?
-E logo se non vale para que a queren gardar?
-Jajaja... (que subnormal!) Porque al guardarlos aquí le podemos poner una guardería a sus nietos sin coste alguno. Pública, entiende? Todo lo paga el cementerio!
-Pero se aquí xa non quedan nenos, ho! Para que demo queremos unha gardería? Non será mellor poñer un plató deses de televisión, que polo menos entreteñen un pedazo? Ademais iso de que todo o paga o cemiterio... non sei eu se o Señor cura lle vai estar de acordo, sabe?
-Jajaja. Como se nota que usted no tiene visión de futuro...
-Ai, non señor. Iso é certo. Aínda me operei de cataratas o ano pasado e penso que non lle quedei ben de todo...
-Mire, la energía es el futuro. Si usted tiene algún bien perecedero véndalo e invierta el dinero en alguna forma de explotación energética.
-Home! Eu, bens perezosos deses poucos lle teño... se cadra as leitugas, que todos os anos tardan máis da conta en saíren... ata as mazás se lle me dan daquela maneira! E non me fale de explotar, que mal o pasei toda a miña vida ata que morreu Don Prefecto, o cacique, Dios o teña na gloria e o Demo na mesa.
-Usted tiene que pensar que este cementerio nos va a dar lo que necesitamos en el pueblo.
-Non, se diso non me cabe dúbida... o caso é a quen lles vai dar máis do que necesitan...
-Pero vamos a ver, usted no querría acaso una piscina, una biblioteca, un campo de golf...
-Ai, ollo! eu os campos de golfos lévemos onde vostede queira se van dar cartos, pero bóteme esa xentalla daquí, eh! Madia leva!
-Bueno, hombre, usted tranquilo. Ya verá qué pronto ve florecer esta villa tan nuestra. El futuro! El futuro se acerca!
-Pois déixeo, déixeo vir que... coa miña cadeira, que xa ma operaron dúas veces, non vou poder saír a recibilo.
-Tenga usted buenos días, caballero, y disfrute del día y del acto.
-Aaaaai! Quen puidera disfrutar do acto, meu señor, quen puidera! Un xa se conforma con recordalo! Pero vaia, vaia, que parece que xa están a esperar por vostede. E gracias por todo, eh! Que non fariamos sen vostede!
-Abofé, amigo, abofé!
-(Mamón do carallo)