O pastel filósofo

O pastel filósofo é atualmente bolseiro-comebolsas de A. Pérez Reverte e Sánchez Dragó.

Para este sábado de chuva nada melhor que um bom tema dum dos grupos mais infravalorados e/ou esquecidos, com certeza, do panorama musical espanhol, os galego-madrilenhos Jugoplastika, de nome bem sugeridor para quem somos seguidores do basquetebol europeu desde finais dos anos 90 (mais ou menos desde que temos memória).

Deixo-vos com o único vídeo oficial que têm editado do seu último disco, Say Hello To The Kid, o qual, por certo, me custou bastante atopar. Desfrutai do tema Little Funny Things e boa fim de semana.


Las mágicas aventuras de Sr. Cactus



Ibertrola patrocina esta parida paródia.

Deixo-vos hoje com Sufjan Stevens e um grande tema, Chicago. Espero que gosteis.

Deve ser este um dos artistas fetiche da popimagia do momento, porque este tema em concreto já foi versionado por Cristina Rosenvinge e os vive-de-rendas Vetusta Morla. Mazo de introspectiva la peña.

Supõe-se que fala de topar-se a sim próprio e descobrir a Deus ou algo. Este tipo de mensagens também quedam chachi rematando-as com um sonoro "chupade-me a pola, xoder!". Ai fica isso.


O golfe é para gente importante...

Esta instantânea foi captada há um par de semanas num torneio em que Tigre Bosques não fodeu com fulanas não classificou para o derradeiro dia como era costume no passado. O que fixo foi bater a bola contra o câmara. E eu pergunto-me se o tipo da direita com o puro e a magic-pose é Jesus-em-Cristo vindo à terra. Embora não tenha nada que ver, pergunto-mo, caralho!

E para quem ainda pensa que o golfe é um desporto de cavaleiros, de gente elevada e de cultivadores do espírito com bilheteiras máximas... que conho! Para quem ainda pensa que o golfe é um desporto, que lhe bote um olho ao tipo da esquerda, com a gorra de golf-ista, a perruca de Ben Stiller e as botas de apanhador de berberecho, ideais para percorrer os greens, os tees ou os clubes da N-VI.

Não me estranha que o Tigre não soubesse onde meter as pelotas. Com tanta distração qualquer introduz o tema onde deve...

Já que logo, aproveitando a conjuntura e depois da sonora derrota do combinado dos EUA ante o do Velho Continente, isto é, Carrefour, na recente Ryder Cup vou-lhe dedicar um breve poema laudatório ao grande golfista zoo-nominado suga-peitos alheios.

TIGRE BOSQUES, METISTE LAS BOLAS EN EL AGUJERO

Tigre Bosques, Tigre Bosques,
metiste las bolas en el agujero.
Recorriste las calles, conquistaste la bandera
(gran putter).
No hay nadie como tú (que sea negro).

Tus golpes con el hierro siete y la madera
te agradecen, entusiastas, camareras.
Caballerosos e impertérritos golpeos,
que en el tee resuenan con fiereza.

Graaaor, Tigre, graooor
Le dicen al golfista.
Graaaor, Tigre, graoor,
Agárrala con las garras,
por las bragas la visera.

Idílicos albatross, cual cetrero,
dominas con técnica maestra y gran esmero.
Magníficos los birdies, mínimo el secreto,
conocidos son los eagles, no hay misterio.
Natural es tu destreza,
eres negro.

Swing de algodón, pasado de otras tierras,
si le pegas con el wedge, exitosa primavera.
Mas no desesperes si no entra a la primera,
quizás un doble bogey, cual pastilla, lo resuelva.

Y si alguna vez dudaras de tu prístina carrera,
olvídate de todo y sal del bunker, pisa hierba.
Respira el aire puro, en tu cartera,
agarra bien el drive, ruge la tierra.

Tigretón,
Viva caddie, man que pierda!
Follar mil y que te pillen,
es una mierda!

Chema, aluno de Secundária

Sempre mordaz, o Chema.

Hoje deixo-vos, a fume de caroço, com os rapazes neo-iorquinos de Interpol, banda considerada normalmente como de indie-rock, mas acho que este conceito hoje em dia é tão difuso e inválido como qualquer outra etiqueta, dessas de que tanto gostam os profissionais da opinião autorizada.

Vêm de sacar o seu quarto álbum de estúdio, de nome homónimo, logo do sucesso colheitado com os seus trabalhos precedentes, aclamados, segundo dizem, pola crítica (feito do que, por outra parte, me importo um caralho —pronunciado caral-o, como fazem os inúteis comentaristas de TVE e assim por aí outras bestas dessas de pascer desinteligências demostrativas—). O caso é que o álbum está bem, supõe uma certa evolução a respeito dos anteriores e outorga-lhes definitivamente um oco próprio neste mare-mágnum parvo e palhaço que conformam as tendências musicais dos inícios de século.

Se tiverdes tempo, quartos e sorte, atuarão os vindouros 13 e 14 de novembro em Madrid e Barcelona, respetivamente, assim que podereis vê-los. E os Kings of Leon o 1 de dezembro em Madrid! Mágoa que seja um mércores... merda de amish!


Comentários de cinema por Pito en la Oreja

Esun rimeik de Dracula, no? Un senyor que vive en la tierra, debajo de las cosas por debajo dela sombra del árboles, quiero decir. Sentiende no? Es como Brainn-Striker aquella película del di-recto r de cine conocido Escorsese o Brain es Tokker o Cópula. Aquel que despues se hiso pederasta por unas molestias.

En este film, el prostatagonista está enserrado en una caja, en unalud un ataud. Entonses llama a la atensión enel cliente, que trabaja una prima mia por sierto, porque está serrado y se carga el ambiente, lo hase periférico, creo. Me paresió como cuando se para el ascensor que, por cierto, si baja será descensor, así que la llamada es vana porque la batería esta viciada de frotarla contra el trouser y entonses claro, es lógico no? Es tan claro que es invidente.

Me paresió también que la música esun fallo, porque si es una caja serrada donde la pone? Porq el emep3 se cansa como el móvil, no? Esto no lo pensaron, es normal. Pero si en ves de ser Dracula enserrado fuese Hulk enserrado igual rompia todo si le ponian el disco entero de Thalia. No lo digo yo que es de cosa de pensar normal.

Cosechó cítricas (uvas supongo, porque el atcor lo deja caer con lo de la tierra) muy buenas en varios festimales como el de San Dens o el de Cans o el otro del amigo del pederasta, Ram Onsín, de Egipto. Es normal que este film sea de verlo atento porque si intentan verlo despaldas es inmposible, es totalmente que no se ven y no se sabe si sale o si no sale. Es claustrosórdido, porque no hay ventanas.

Vayan a verla pero luego no digan que no les avisé de las pesadillas nozturnas. Yo quise ir con mi hija de 6 años pero me dieron otra ves las palomitas caducadas de la oferta y acabé viendo Shrel VI, menudo hijoddeputa verde perdonen la espresión, pero qué cabrona la pelicula esa menuda cacota loca.

Buried bien, en español "El hombre que vivia en la caja sin sus padres, mortal II". Shrel no vayan. Es perder lavida.

Chema, alumno de Secundária

Chema sabe que a Escola está da sua parte porque a culpa é da sociedade.

Deixo-vos hoje com um vídeo dos suecos Pacific!, em concreto do seu tema Narcissus, pertencente ao seu álbum homónimo, que sairá publicado proximamente. Curiosa é a gestação deste seu trabalho, inspirado, segundo conta o duo de Gotenburgo, no conhecido mito grego e que supõe um certo afastamento a respeito do seu anterior álbum, Reveries, do qual recomendo os vídeos realizados pelo artista gráfico francês Stéphane Manel.



Boa fim de semana!

Designed by Posicionamiento Web | Bloggerized by GosuBlogger