Aniversário automobilístico


Há apenas uma semana que o meu vivaracho (como lhe chamava meu avó, primeiro proprietário) Citröen AX [Citroén Aks] atingiu a barreira dos 100 000 kms. O meu carismático automóvel leva comigo já case 5 anos e ainda recordo quando o colhim por vez primeira por aquelas corredoiras de Feáns polas que me levara o incauto ingénuo de meu pai, que nom tardou moito em agarrar-se do tirador e dizer-me: "vai a modo, vai mais a modooooo".

Moito temos vivido até o de agora ambos os dous. As viagens ao Festival de Ortigueira, uma das minhas primeiras saídas "algo longe", quando molava aquele ambiente nom-pastilheiro e sofrim a única multa da minha vida (por excesso de velocidade, a 75 km/h por um semi-núcleo rural limitado a 50 Km/h... manda caralho!), o primeiro Descenso Internacional do Selha com o AX ateigado (5 pessoas com tendas de acampamento e víveres para 3 dias), adiantando com dificuldade os camións (mençom especial para o tramo de montanha gratuito que fizemos ao nos perdermos a poucos quilómetros de chegar). Txurrascadas em Pontedeume iluminando as brasas coas luzes do coche para ver como ia a carne, um susto na autoestrada indo cara a Ferrol com o Rubio (levamos por diante uma sinalizaçom e ganhamos uma anécdota mais que contarmos...), padecimentos em diversas festas (como o Rubio subido enriba do teito numa Macromiguelada em Leira -Caión- ou a protecçom solar improvisada polo Moreno despois do concerto do Arctic Monkeys em Vigo, tapando o coche com um cartaz de valado publicitário que cobria TODO o AX) e tantas outras vivências.

Por todo isto, e por todo o que espero que ainda esteja por vir (antes de que me faga com o meu desejo: uma furgoneta estilo Mercedes Vito ou Renault Traffic, todo chegará...) dedico-lhe este poste ao meu veículo e convoco-vos para a sua próxima festa de aniversário da que vos darei mais referências em dias vindouros.

Uma aperta para todo o mundo e bo começo de semana!

1 comentários:

Fuco_Paz_Souto disse...

Vaites, vaites...O INCAUTO de meu pai.
Ese ser que con todo cariño colle o seu fillo e arriscando, mesmo, a súa vida ;-) pois sabe que o fillo, malia a ter superado o exame de conducir non está preparado (como nos pasou a todos)para conducir; e trata de aprenderlle catro segrediños de nada...Por exemplo como meter a quinta marcha (iso sí pola avenida da Vedra, non por Feáns)que na autoescola non lle aprenderan...
Vaites, vaites...canto habemos de sufrir os pais...pero...todo chegará e aínda que pareza incrible pola distancia, o tempo o espazo e o pensamento. O momento chegará en que sentes ao carón do meu neto e lembres o día tal do ano cal dun mes calquera.
Con moito cariño de quen pensou que lle estaba a dar seguranza ao seu fillo.
incauto, ta.

(Del lat. incautus).

1. adj. Que no tiene cautela.

Designed by Posicionamiento Web | Bloggerized by GosuBlogger